Պատմության մեջ բոլոր երկրները և ժողովուրդները պարտվել են՝ լինի իրական կռվում, թե դավաճանությամբ։ Հիմա էլ են պարտվում, բայց պարտությունից հետո կարողացել են ոտքի կանգնել, ձգել գոտիները, պատրաստվել և հաղթել թշնամուն։
Թվում էր՝ գոնե այն օրը, երբ Հայաստանն ու Ադրբեջանը ստորագրել են դելիմիտացիայի հանձնաժողովների գործունեության կանոնակարգը, երկու մայրաքաղաքներից հնչելու են պոզիտիվ հայտարարություններ:
-Բալե՜ս․․․
Տատու չորացած, փոս ընկած աչքերից վաղուց մոռացված երկու կաթիլ արցունք դուրս պրծավ ու սկսեց հոսել կոշտ, ճմրթված այտերի վրայով, ինչպես առուն անապատի ավազների միջով...
«Խաղաղության» պայմանագիրը կամ համանման անվանումով ցանկացած այլ փաստաթուղթ խիստ անհրաժեշտ է բացառապես Ադրբեջանին, քանզի դա կլինի Արցախի բռնությամբ հայաթափումը և մյուս ոճրագործությունները օրինականացնելու արժեքավոր և հիմնարար իրավական փաստաթուղթ, դե ֆակտո՝ լեգիտիմ հաղթաթուղթ:
Որպեսզի սեպտեմբերի 2-ը՝ Արցախի Հանրապետության հռչակման 33-ամյակը, չլինի լացի, սգի, դատարկաբանության կամ կորսված հայրենիքի թեմայով երգ ու պարի օր, անհրաժեշտ է մի շարք ուղերձների հստակ ձևակերպում...
Քանի որ վերջին շրջանում Ադրբեջանի բռնապետ ղեկավարը խոսում է չափազանց շատ, և մեծ քանակի նյութեր են կուտակվում, ցանկանում եմ ուղղակի պարբերաբար ելույթներից որոշ հետաքրքիր հատվածներ տեղադրել, որոնք սովորաբար կորում են լրահոսում։